Hervey Bay en Fraser Island

Hervey Bay

In Bundaberg houden ze echt geen rekening met voetgangers. Gisteren ben ik al 2 dagen bijna omver gereden en toen ik deze morgen gepakt en gezakt naar de bushalte wandelde, reed er iemand bijna mijn rugzak af. Ik zou denken dat de mensen misschien ff rekening kunnen houden met een muilezel? Achja, gelukkig heb ik het overleefd. Dan een uurtje wachten aan de bushalte (ik moest uitchecken om 10u, maar de bus komt pas rond 11u20) en dan de bus op voor 2,5 uur naar Hervey Bay. Hier heb ik al vanaf het begin van mijn reis naar uitgekeken, want van hieruit vertrekken boten de oceaan op om walvissen te gaan spotten. Gelukkig stopt de bus tijdens de maaltijd momenten aan een wegrestaurant om de passagiers de mogelijkheid te geven om iets te eten (en de chauffeur zelf ook natuurlijk).
Aangekomen in Hervey Bay rijdt er iets later een mini-busje van de hostel de parking op om mij en de anderen die daar verblijven op te pikken. Daar kunnen we inchecken en krijgen we een rondleiding door de hostel (altijd fijn om eens een rondleiding te krijgen in plaats van gewoon een paar aanduidingen in de verte). Nadat ik mijn spullen op mijn kamer gedropt heb, ga ik mijn was insteken. Met de temperatuur en wind vandaag zal die dadelijk goed drogen aan de waslijn. Daarna even langs de receptie om de volgende dagen te boeken: morgen op de boot om walvissen te gaan kijken en zondag een 2-daagse tocht naar Fraser island, een zandeiland voor de kust. Ik had al van veel mensen gehoord over tochten waar je zelf mag rijden in een 4x4, na instructies en altijd achter de auto van de gids, maar die tours vertrekken pas volgende week dinsdag of donderdag (afhankelijk van met welke tour operator ik ga) en daar kan ik niet op wachten. Ik zit met een tijdsbeperking en wil nog veel andere dingen doen. Dus is het een tour geworden waar we met zen allen in een bus zitten die ons rond rijdt. Een andere optie zou nog geweest zijn om zelf een auto te huren en rond te rijden (eventueel mensen te zoeken om dit samen te doen), maar het wordt ten zeerste afgeraden als je geen 4x4 ervaring hebt, aangezien het allemaal zand-wegen zijn en vaak ook gewoon op het strand zelf. 's Avonds is er in de hostel nog een gratis BBQ voor alle gasten. Een typische australische BBQ is heel simpel: brood (al dan niet van de grill of uit de broodrooster), worst en gebakken ajuin en saus naar keuze. Niet echt gezond, maar het spaart mij de wandeling naar (en het geld in) een restaurant, want ik had geen zin om te koken vandaag. Daarna nog wat verder dingen opzoeken om de volgende dagen te plannen en dan bedje in.

Walvissen en andere onderwater dieren 

Om 7u30 gaat de wekker (ik vind dat ook vroeg zo op vakantie), maar om 7u50 wordt ik voor de hostel opgepikt om naar de boot te gaan om walvissen te bekijken. Ik heb een hostel uitgekozen met gratis ontbijt, wat best wel handig is, zo kan ik mijn eten sparen voor later. Hier in Australië zijn ze wel nogal eentonig wat ontbijt betreft: ontbijtgranen met melk ofwel toastbrood met confituur of Vegemite (een bruine pasta van hier in Australië die niet te vreten is!!). Sinds ik hier ben, heb ik nog geen gewoon brood gezien, alleen maar die dikke boterhammen die je eerst moet toasten voor ze een beetje lekker zijn. Dus eet ik maar ontbijtgranen als ontbijt (en een koekje om 10u, want ontbijtgranen verteren snel). Dan met de de rugzak buiten wachten op de bus, die daarna nog heel wat mensen aan andere hostels en hotels oppikt. Daarna komen we aan in de haven waar de Tasman venture ons opwacht. Als we de boot op gaan, krijgen we al dadelijk een gratis DVD (inbegrepen in de prijs) met foto's van walvissen, want inderdaad mijn eigen foto's vallen een beetje tegen. De walvissen springen uit het water en 1,5 seconde later zijn ze alweer neergeploft en mijn camera is een beetje trager dan dat. De meeste foto's die ik heb zijn dus gewoon een splash waar de walvis vlak daarvoor geland is. Maar het was wel een geweldige ervaring om die machtige beesten te zien. Het loopt tegen het einde van het seizoen, dus de aantallen verminderen een beetje. Nu op deze boot heb ik eindelijk tegoei de uitleg gekregen van wat de walvissen hier eigenlijk doen: In juli trekken ze van Antarctica naar boven met al een eerste tussenstop in Hervey Bay om een partner te zoeken. Daarna trekken de zwangere walvissen verder naar het Noorden om in de warmere waters hun jongen te werpen.
Tegen augustus/september komen ze terug naar beneden met hun jongen met een tussenstop in Hervey Bay om te rusten en hun jongen vanalles te leren. Daarom springen de walvissen hier ook zoveel uit het water, aangezien de moeders dit gedrag willen aanleren aan hun jongen. Na ongeveer een week in Hervey Bay trekken ze met hun jongen weer terug naar Antarctica waar ze kunnen eten. Want ze eten alleen maar specifieke dingen die ze alleen rond Antarctica vinden. En het volgende jaar begint het weer opnieuw. De boten die uitvaren om de walvissen te tonen aan de mensen, proberen ook tegelijk de walvissen te identificeren (de onderkant van de staartvin is blijkbaar uniek) en zo wetenschappelijke gegevens bij te houden over hoeveel walvissen er zijn en welke terug komen en hoeveel kinderen ze hebben enzo. Op de terugreis naar de haven praat ik nog met 1 van de crew members over de wetten die er opgezet zijn rond het walvis-spotten: de boten moeten minstens 300 meter afstand houden en maximum 3 boten rond 1 walvis. Als de walvis naar de boot toe komt, moet je niet proberen de 300 meter te behouden, maar gewoon de motor afzetten.
Terug in de haven, vraag ik aan de busbestuurder om mij aan het aquarium een beetje verder af te zetten in plaats van aan mijn hostel, anders zou ik heel die afstand te voet moeten doen. Daar eet ik eerst in het restaurant en daarna neem ik een kijkje in het aquarium. Ik had al gehoord dat het nogal klein is, maar het blijkt toch nog kleiner te zijn dan ik dacht... 1 grote ronde tank in het midden en 10 kleine tanks rondom. Maar de uitleg van de mensen die daar werken is wel goed en je kan vragen stellen waar ze echt tijd voor maken. Ook is er de mogelijkheid om met de schildpadden en haaien te zwemmen in het buitenbad. Ik wil nog wel eens wat meer haaien zien, dus doe ik dat maar (ik wist dit gelukkig op voorhand, dus had ik mijn bikini en masker en snorkel mee). Terwijl ik rond zit te kijken, kan ik ook nog vragen stellen over de dieren die ik zie, waardoor ik weer iets nieuws geleerd heb over haaien. En nee, ze zijn niet gevaarlijk!! (toch zeker niet de soorten waar ze de mensen bij laten). Ik was wel een beetje teleurgesteld, want ze maken ook al reclame voor 2 extra soorten haaien waarmee je bij kunt zwemmen, maar die zijn nu nog baby's van 30 cm, dus dat is pas voor binnen een paar jaar. Maar op zich is het wel leuk om rond te cruisen met 3 schildpadden en 4 haaien.
Na het aquarium moet ik wel te voet terug (een wandeling van een kleine 5 km). Onderweg spring ik nog even binnen in een souvenir winkeltje voor een paar kleine souvenirs en in de supermarkt. Morgen vertrek ik voor 2 dagen naar Fraser island, maar alles op het eiland is super duur, dus koop ik hier nog even wat flesjes cola, wat fruit en een paar koeken. Dan terug naar de hostel, inpakken, eten en nog wat praten met andere gasten in de hostel: 2 belgen en een Hollands meisje (eindelijk nog eens Nederlands praten!! De kleine vreugdemomenten in het leven)

Fraser Island dag 1

Ik heb een tour geboekt voor 2 dagen en 1 nacht op Fraser Island, dus moet ik deze morgen uitchecken in mijn hostel en mijn bagage naar de opslagplaats sleuren. Daarna ontbijten en iets later is de bus daar om ons op te pikken. Zoals altijd zijn we nog niet de laatste, dus gaan we nog verder op een tour door Hervey bay om dan naar het kantoor van de tour te rijden. Daar regelt onze buschauffeur alles om ons daarna naar de ferry te brengen die ons naar Fraser Island zal brengen. Aan de andere kant staat er een 4x4 bus op ons te wachten met onze chauffeur: Scott. Na even een korte kennismaking met alle namen en nationaliteiten stappen we op de bus om het eiland te gaan verkennen. Voordat ik deze tour boekte, was ik eerst aan het rond kijken naar tag-along tours, waarbij je met een aantal jeeps achter een gids aan rijdt en waarbij je allemaal om beurt de kans hebt om ook eens met de jeep te rijden. Maar nu ik hier op het eiland ben en de wegen zie, ben ik blij dat ik gewoon in de bus kan zitten en niet zelf moet rijden. Op de wegen in de 3 resorts na, is heel het eiland gewoon zandweg. Allemaal 2 richtings, maar wel maar breed genoeg voor 1 auto. Er zijn regelmatig kleine uitwijkpunten en aangezien onze bus/truck niet goed kan manoevreren is de eenvoudige regel dat de gewone jeeps dus achteruit moeten rijden tot aan zo'n uitwijkpunt.
Onze eerste stop is Lake McKenzie waar we de rest van de voormiddag gaan doorbrengen met zwemmen en daarna lunch. Onderweg krijgen we van onze chauffeur en gids nog wat uitleig over het eiland, hoe het gevormd is, wat de Aboriginal uitleg ervoor is en een aantal veiligheidsvoorschriften: als je een spin of slang ziet, probeer het niet te vangen of te aaien, want dan is de kans het grootste dat je gebeten wordt. En daarna ook nog waarschuwingen over de dingo. Een kruising tussen een wolf en een hond die hier nog in het wild leeft. Als we er een zien, mogen we die niet voeren, lokken, aaien, ... Eigenlijk mogen we niks doen en zelfs zeker niet weg lopen, want dan denken ze dat je wilt spelen. Bij onze stop aan het meer, moeten we eerst nog over een klein paadje gaan, waar allemaal waarschuwingsborden staan dat we geen eten mogen mee nemen, want dat kan dingo's lokken en allemaal richtlijnen over wat te doen als je een dingo tegen komt. Ik denk dat door het aantal mensen dat daar rond lopen (we waren niet de enige groep daar) en het lawaai daarvan, dat de dingo's niet zo snel dichterbij zullen komen... Het meer op zich is wel prachtig, gelegen tussen bergen en bomen met een mooi wit strand. Na 1,5 zwemmen en zonnebaden, gaan we terug naar de parking, waar er in een omheind gebied (tegen de dingo's) BBQ's en tafels staan om te eten. Daar heeft onze gids ondertussen ons eten uitgestald: allemaal groentjes en keuze tussen ham, kaas en/of een koude kippenbout en 1 broodje per persoon. Van zwemmen krijg je honger, dus dan maakt het niet zoveel uit wat je krijgt voor eten.
Na de lunch gaan we met de bus naar een plaats in het midden van het bos, waar we op een wandeling gestuurd worden. De wandeling gaat eerst langs een klein meer, Basin lake, dat in het midden van de natuur ligt, onaangeroerd met amper een strand, dus er komen hier weinig toeristen, maar het is gewoon prachtig om te zien. Daarna gaat de wandeling verder door het bos, dat geleidelijk over gaat in regenwoud om daarna aan te komen aan Central station. De plaats waar vroeger een stad was toen er op het eiland een grote hout-industrie was. De bomen die op het eiland staan, zijn van een heel goede houtkwaliteit en dus vroeger was er een een hele houtindustrie om dit hout te winnen, verwerken en te versturen. Later is het eiland gecategoriseerd als werelderfgoed en mochten ze geen hout meer weghalen. Op de plaats waar vroeger al de hutten en opslagplaatsen stonden, zijn nu toiletten gebouwd en staan er heel wat infoborden met informatie over het eiland en alle dieren. De wandeling die we doen is one-way, dus onze buschauffeur is ondertussen met de bus over de weg naar Central station gereden. Hier geeft hij ons even wat uitleg en vertelt hij dat hij daarjuist een slapende dingo gezien heeft. Na de uitleg gaan we met de groep even kijken waar de dingo was, maar die was ondertussen wakker geworden en al weg gelopen... Na het rond kijken in Central station, gaan we nog verder op een wandeling langs een creek (riviertje) door het regenwoud tot aan de andere kant waar onze gids ons weer op wacht met afternoon tea en koekjes! Onderweg op de wandeling vinden we een slangenhuid van een redelijk grote slang die blijkbaar juist gewisseld is. Dit lijkt me wel een leuk souvenir voor een vriendin thuis die van slangen houdt, maar als ik bij de gids aan kom om te vragen of ik hiervoor gearresteerd kan worden, zegt hij mij dat ik niets mag mee nemen uit een Nationaal park (sorry Kiki! Maar ik heb er wel een foto van).
Daarna gaan we kijken naar de zonsondergang (na een korte tussenstop in de winkel voor wat bier of wijn voor de bij de zonsondergang). Daarna worden we naar onze slaapplaats gebracht voor de nacht waar we onze spullen kunnen weg zetten en al even douchen. We verblijven in lodges: iets bungalow achtig met een gemeenschappelijke keuken en zitruimte en daarrond 5 kamers en 2 badkamers. Ondertussen is het tijd voor avondeten en na nog wat gepraat te hebben, kruipen we allemaal moe ons bed in. Voor degene die het nog niet weten: hier in Australië is het vroeg donker, rond 18u gaat de zon onder (maar het is ook vroeg licht, rond 5u denk ik, ik heb het nog niet gezien). Dus meestal kijken we eerst naar de zonsondergang en daarna is het tijd voor avondeten en daarna bedtijd.

Fraser Island dag 2

Dag 2 begint met een ontbijtbuffet rond 7u met scrambled eggs, spek, worstjes, champignons, maar in plaats van witte boontjes in tomatensaus is er spaghetti in tomatensaus!? Daarnaast is er zoals altijd keuze uit ontbijtgranen of toastbroad. Om 7u30 vertrekken we weer in de bus/truck om vandaag de oostkust van het eiland te gaan bekijken. De voornaamste weg die we vandaag hebben is het 75 mile beach oftewel de snelweg met een maximum snelheid van 80 km/u. Hier gelden dezelfde regels als op de weg op het vasteland: links houden, voetgangers moeten voorrang geven en bij het kruisen of voorbijsteken heeft degene die het kortste bij het water rijdt het recht om de meeste plaats te krijgen, kwestie dat de golven soms wat korterbij kunnen komen. Op sommige plaatsen komt er wat water van een creek uit het binnenland over het strand, wat voor een beetje een ravijn zorgt, dus hiervoor moet de chauffeur wel telkens afremmen, maar op de rechte stukken haalde hij zelfs meer dan 80 km/u vertelde hij later. Op het strand stoppen we bij het Maheno shipwreck, een schip dat hier jaren geleden is aangespoeld en door het water en de wind volledig verroest en kapot is. Daar krijgen we ook de kans om een scenic flight te doen in een klein vliegtuigje (mits extra kost). De piloot komt zichzelf promoten en weet te vertellen dat het de 2e beste scenic flight is van heel Australië en het lijkt me inderdaad wel mooi om het eiland eens vanuit de lucht te zien, dus doen we dat maar. De eerste paar minuten vliegen we boven de zee, maar vandaag zijn er jammer genoeg geen walvissen of dolfijnen te zien... Daarna gaat de vlucht over het binnenland, waar we de vele meren kunnen zien en de dichte kruin van het regenwoud. Na 15 minuten landen we weer en gaan we met de bus verder naar The Pinnacles: bergen van gekleurd zand. Door mineralen in het water gekleurd tot kleuren van geel over oranje tot zelfs donker rood. En door het water en klei heeft het zich vast gezet tot grote rotsen. Daarna gaat de rit over het strand verder naar de champagne pools. Door de rotsen is er een een natuurlijke ruimte afgebakend en als de golven over de rotsen slaan wordt deze ruimte opgevuld met water. Het splashen van de golven lijkt een beetje op champagne bubbels, vandaar de naam.
De laatste dagen en weken is er nogal veel zand aangespoeld met de golven en dus staat er niet zoveel water in de pools. Maar de rontsen errond zijn ook wel mooi om over te klauteren en het strand is ideaal voor een beetje te zonnen. Daar krijgen we ook onze lunch: een wrap en groentjes en kippenfilet (hetzelfde als gisteren dus eigenlijk).
Daarna stappen we terug in de bus om naar Indian heads te gaan. Dit is een grote rots-berg van waaruit je een prachtig zicht hebt over de zee. Het zijn wel nogal steile kliffen naar beneden, dus daar moeten we wel wat voorzichtig zijn, maar we hebben toch 2 schildpadden gezien in de zee. En voor de rest was het ook gewoon een prachtig uitzichtpunt. Volgens mij is de zonsopgang daar ook prachtig, maar de gids is niet zeker dat ik de nacht zou overleven, dus moet ik mee terug de bus op. De laatste stop van de dag is Eli creek, de breedste en snelst stromende creek van het eiland. Onze gids heeft 2 plastic banden om de creek mee af te drijven, maar je kunt het ook gewoon wandelen. Op het diepste punt komt het water tot aan je heupen, dus dat valt wel mee. En dat snel snelst stromende is toch relatief. De mensen op de banden moesten nog heel wat bijduwen om vooruit te geraken. Daarna hebben we nog afternoon tea daar en dan gaan we terug naar het resort. Daar hebben we nog avond eten en daarna moet ik terug naar Hervey Bay. Voor de tour had je keuze tussen 2 en 3 dagen, maar omdat ik nog zoveel andere dingen te zien heb, heb ik gekozen voor de 2 dagen. Ik heb dus nog met de groep samen avond gegeten, maar daarna was er een busje om mij (en de anderen die voor 2 dagen gekozen hadden) naar de ferry te brengen. Op het vasteland wacht er een bus ons op om ons naar onze accomodatie terug te brengen. Ik had die extra nacht al op voorhand geboekt, dus toen ik terug in de hostel kwam, kreeg ik mijn sleutel en kon in dadelijk mijn bed in duiken, want van zoveel rond te reizen en zoveel te zien wordt je moe...
Vandaag is het weer tijd om verder te reizen. Na het ontbijt en het inpakken, ga ik uitchecken en daarna brengt een klein busje van de hostel mij en de andere mensen naar de bushalte waar ik vandaag weer 5 uur op de bus zit, op weg naar Noosa.