Duiken: SS Yongala scheepswrak

Eindelijk terug duiken! Maar eerst een dagje rusten en reizen. 's Ochtends om 10u moet ik uitchecken, maar ik mag gelukkig nog tot 12u30 in de hostel blijven. Daar profiteer ik van de gratis wifi om nog wat dingen op te zoeken voor mijn verdere reis. Na nog wat gegeten te hebben ga ik naar de bushalte waar ik nog een uur moet wachten tot de bus komt. Die brengt mij naar Ayr (een uur rijden) waar ik wordt opgewacht door een mini-busje dat mij naar Alva Beach brengt naar de Dive lodge waar ik de volgende 2 nachten en 2 dagen ga door brengen. Inchecken, even kennis maken met de andere mensen die ook hier verblijven en dan gewoon wat relaxen. DVD's zijn hier gratis te huur, dus zo kan ik de namiddag wel door komen. Daarna eten, nog een andere DVD kijken samen met iemand anders en dan bedje in, want de wekker staat weer vroeg om 6u30.
Om 7u moeten we inchecken en alles klaar maken van duikspullen, dus daarvoor heb ik nog even tijd om een beetje te ontbijten, niet te zwaar, want na het klaarmaken en de duikbriefing stappen we op de boot om te gaan duiken. De voormiddag bestaat uit 2 duiken met een uurtje op de kleine boot waarin we wat snacks krijgen (5 verschillende lekkere cakes en fruit). Gelukkig wist ik op voorhand al dat we niet in wrak zelf mogen (de duiken deze 2 dagen zijn boven en rond een scheepswrak) want dat vond ik wel een beetje teleurstellend. De boete als ze u toch betrappen is 5000 $ dus dat is het misschien ook wel niet waard. Jaren geleden zijn duikers van de overheid binnen geweest in het wrak om alle lichamen van de slachtoffers eruit te halen en die zijn begraven onder de boeg van het schip. Het is dus ook wel te begrijpen dat we niet binnen mogen in het wrak, want ze willen het zo bewaren zoals het nu is en ook gewoon uit respect voor alle slachtoffers.
Gelukkig is de buitenkant van het wrak ook wel de moeite. Heel veel koraal dat er opgegroeid is en gigantisch veel vissen: van de kleintjes van een paar centimeters tot giganten van 1 meter lengte. Door de gaten die in het schip geroest zijn, kan ik af en toe wel een beetje binnen piepen en daar zitten nog meer vissen te rusten of zich te verstoppen. Onder de mast ligt een schildpad te slapen en iets verder zweeft er een rog voorbij.
Deze duiksite wordt omschreven als 1 van de mooiste duiksites van Australië en de beste wrakduik van heel de wereld. Het is mijn 1e wrakduik, maar het is wel geweldig om te zien. Er was wel een stroming langs het schip, waardoor het in het begin wel wat moeilijk was, maar een keer bij de boeg aangekomen (als je errond geraakt, anders ga je gewoon over de boot), kan je stroming in je voordeel gebruiken om terug naar het beginpunt de driften. Het enige jammere is dat de stroming soms zo sterk is dat je overal voorbij vliegt en niet echt kunt rond kijken... Terug in de boot na de 2e duik gaan we terug naar Alva Beach waar een jeep op het strand staat te wachten om ons terug te brengen naar de dive lodge. Daar krijgen we burgers en worst en groentjes en brood om onze honger te stillen (van duiken krijgt ge echt honger!). Na het eten moeten we nog even helpen met de boot uit te laden (ze hebben de boot op de trailer van een tractor tot aan de basis gereden, grappig om zien wel). Daarna vullen we onze logboeken in en dan beginnen de meeste mensen al naar huis te gaan. Ik ben de enige van mijn groep die nog blijft slapen en morgen nog duikt, maar het is wel leuk om met de anderen nog even na te praten over de duik en info en ervaringen te vragen over andere duiksites in Australië. Later op de namiddag komen er al 2 nieuwe mensen aan die morgen ook mee duiken, dus kan ik al even kennis maken. Daarna is het zoals gisteren: relaxen, eten en slapen.
De 2e dag is ongeveer hetzelfde alleen met andere mensen. En met ander weer... De bootrit naar het wrak is echt bumpy zodat de anti-zeeziek-pilletjes niet echt werken. Met een maag die ondersteboven ligt, maken we ons klaar om in het water te springen. En de instructeur had inderdaad gelijk: van het moment dat ge onder water zit, voelt ge u direct veel beter. Dat is het voordeel van duiken: de golven zitten alleen aan de oppervlakte, dus vanaf 3m diepte is het gewoon rust. Door de sterke wind en golven is de zichtbaarheid vandaag wel iets minder. Maar de golven hebben ook wel geweldige beestjes naar het wrak gebracht: gigantische roggen van 2m doorsnede en andere met een staart van 2m lang en een guitar shark van 2m. Prachtig beestje!
Tussen de 2 duiken in blijven we weer ongeveer een uur in de boot met wat snacks, maar met een maag die overhoop ligt, is het zicht alleen al genoeg om weer over de rand van de boot te hangen. Gelukkig gaan we iets later weer het water in, waar we weer van de rust kunnen genieten. De rit terug valt gelukkig wel mee, de zee is blijkbaar toch wat tot rust gekomen en na een tijdje komt mijn maag gelukkig toch ook tot rust, zodat we kunnen genieten van een burger met groentjes en een heerlijke aardappelsalade. Daarna krijg ik een lift terug naar de halte van de bus en daar zit ik nu op voor de volgende 3,5 uur, op weg naar Airlie Beach, het vertrekpunt voor de Whitsunday eilanden met (volgens alle reisgidsen) het mooiste strand ter wereld.