Doorreis naar Brisbane + eerste dagen

Dag 5: op naar het avontuur
Een vlucht van 13 uur (met gelukkig een privé TV) is lang... En zeker als het niet lukt om te slapen... Om 6u lokale tijd, landt mijn vliegtuig in Brisbane. Dan via een bus naar de jeugdherberg die ik geboekt had. Bij aankomst bleek die midden in de feestbuurt te liggen. Ik moest nog wachten tot mijn kamer klaar was, en ik mocht mij even neer leggen in de zetel van de TV room. Daar hoorde ik nog wat verhalen van enkele van de feestvierders. En toen heb ik beslist dat ik daar niet wou blijven. Ik voelde me daar niet meer op mijn gemak. Dus heb ik mijn reservatie geannuleerd en ben ik op weg gegaan naar ergens anders.

In de lonely planet guide staan gelukkig adressen en uitleg van hostels, hotels en andere slaapplaatsen. Dus nu zit ik in de Kookaburra Inn, op een kamer alleen voor de volgende dagen. Na wat gerust te hebben, ben ik even de buurt gaan verkennen: een kerk in verbouwing, een kathedraal die in 3 fasen (oftewel een tijdspanne van 100 jaar) gebouwd is en het centrum van Brisbane met de winkelstraat, een shoppingcenter (maar die heb ik al genoeg gezien in Dubai) en de toeristische informatie. Ik had op mijn hotel al een folder gezien van een koala opvangcentrum en na wat informatie kwam ik buiten met een toegangsticket en de bus informatie om daar te geraken.

Dag 6: koala's
Ik weet niet of ik nog in dagen ga tellen, want ik ga waarschijnlijk niet elke dag iets interessants doen... Maar vandaag ben ik naar het koala opvangcentrum geweest. Na een nacht in korte stukken geslapen te hebben. Jetlag is echt irritant. Ik ben doodop, maar mijn lichaam denkt dat het middag is...
Achja, om 8u de wekker, ontbijt en dan de bus om 9u05. De vriendelijke chauffeur geeft me nog wat tips wat ik nog kan doen ik Brisbane en een dik half uur later sta ik voor de ingang van Lone Pine Koala Sanctuary (voor de geïnteresseerden: http://www.koala.net). Met een kaartje in mijn handen ga ik het park binnen om daar te zien dat ik juist op tijd ben voor Wild Lorikeet feeding. Een parkiet achtig beest, dat ze voedsel geven in kommetjes, die je als bezoeker kan vast houden om zo met dat schreeuwende beest op de foto te gaan. Gelukkig zijn er nog andere shows met beesten die iets minder lawaai maken: herdershonden die schapen door hindernissen jagen, roofdieren en heel wat verzorgers die uitleg geven over de dieren. Zo heb ik een slang en een krokodil mogen aaien, weet ik nu waarom koala's zoveel slapen (ze halen amper suiker uit die bladeren en hebben dus geen energie om iets anders te doen) en heb ik tasmaanse duivels een konijn uit elkaar zien scheuren.
In het park kan je ook op de foto met een koala (als je ervoor betaalt), maar ik ben niet voor niets zo ver gereisd, dus doen we dat maar. Daarna rondkijken bij de dieren (dingoes zijn zo schattig!! en baby koala's ook!!) en voor 2 dollar koop je een zakje Roo food, waarmee je kangaroo's uit je hand kan laten eten. Schattig is het wel, maar soms zijn het echte gulzigaards... Daarna bed in en hopelijk nu een beter nacht...